Sanat Bilim ve Gri Ağaç
Ünlü ressamların eserlerinde şaşırtıcı keşif! Bilim insanları, Leonardo da Vinci ve Piet Mondrian gibi ünlü ressamların eserlerinde doğanın matematiksel sırlarını barındıran gizli desenler keşfetti. Yapılan yeni araştırma, sanatçılar tarafından tasvir edilen ağaç dallarının, doğada görülen fraktal matematik modelini takip ettiğini ortaya koydu.
Bilim insanları, Leonardo da Vinci ve Piet Mondrian gibi ünlü ressamların eserlerinde doğadaki dallanma modellerini yansıtan gizli matematiksel oranlar keşfetti.
PNAS Nexus adlı hakemli dergide yayımlanan çalışmada, ressamların ağaç tasvirlerini incelendi ve dalların kalınlıklarının belirli matematiksel oranlara uyduğu belirlendi. Uzmanlar, bu sayede soyut resimlerin bile bazen fark edilmeden gerçekçi doğa formlarını taklit edebileceğini düşünüyor.
Leonardo da Vinci, 16. yüzyılda yaptığı gözlemlerinde, dalların çapları arasındaki ilişkinin belirli matematiksel kurallara dayandığını öne sürmüştü. Da Vinci’nin kullandığı “α” parametresi, bilim insanlarının incelediği sanat eserlerinde de 1,5 ila 2,8 arasında değişen oranlarla doğrulandı.
Sanat Bilim ve Gri Ağaç
Sanat Bilim ve Gri Ağaç: Gri Ağaç Tablosunda Saklı Matematik
Araştırma ekibi, 20. yüzyıl sanatçısı Piet Mondrian’ın 1912 tarihli Gri Ağaç adlı kübist eserinde de benzer matematiksel oranların bulunduğunu belirtti. Çalışma, belirli matematiksel değerlerin korunmasının, soyut sanatın bile bilinçaltında doğal formları hatırlatmasını sağladığını ortaya koyuyor.
Farklı dönemlerden ve kültürlerden sanat eserleri üzerinde yapılan analizler, ağaç tasvirlerindeki matematiğin zaman ve mekândan bağımsız bir estetik unsur olduğunu gösteriyor. Araştırmacılar, “Bu çalışma, sanatın doğanın güzelliğini takdir etme ve yeniden yaratma biçimi sunduğunu gösteriyor” diyerek sanatın bilimle nasıl iç içe geçtiğine dikkat çekiyor.
Piet Mondrian’ın Gri Ağaç (1912) Eseri Üzerine Teknik ve Tematik İnceleme
Piet Mondrian’ın Gri Ağaç (1912) adlı eseri, sanatçının erken dönem kübist yaklaşımı en dikkat çekici örneklerinden biridir. Mondrian, 1910’lu yılların başında özellikle Georges Braque ve Pablo Picasso’nun geliştirdiği Analitik Kübizm’den etkilenerek doğayı geometrik formlara indirgeme yoluyla girmiştir. Gri Ağaç , bu kişinin önemli bir basamağını oluşturur.
Teknik açıdan ilişkiler, eser, belirgin çizgiler ve geometrik formlarla donatılmıştır. Mondrian, ağacın organik doğasını, kübist bir anlayışla birbirinden ayırarak soyutlamıştır. Kompozisyon, keskin diyagonal çizgilerle dengelenmiş yapısı, ağacın dalları ve gövdesi giderek dikdörtgensel ve açık formlara dönüşmüştür. Sanatçı, adın da gösterilmek üzere, gri tonlarını baskın olarak kullanmış; siyah, beyaz ve gri tonlarının çeşitliliği ile derinlik hissini yaratmıştır. Bu renk tercihi, eserin monokromatik olarak güçlendirilmesi güçlendirilerek, dikkatleri nesnenin formülüne ve harekete yönlendirmektedir.
Tematik olarak yönlendirilen, Gri Ağaç , Mondrian’ın doğası ve soyutlama arasındaki mesafeyi gösteren derinleşen analitik araştırmanın bir devamıdır. Ağaç, doğanın simgesi olarak bir öğe olarak ortaya çıkarken, onun parçalanarak geometrik bir düzene oturtulması, sanatçının doğasını evrensel bir düzen içinde yeniden yorumlama çabasını gösterir. Bu eser, Mondrian’ın sonraki yıllarda geliştireceği De Stijl hareketine ve tamamen soyutlamalara geçişte kritik bir aşamadır.
Sonuç olarak, Gri Ağaç , Mondrian’ın kübist anlayışla doğasını nasıl yorumladığını ve soyut sanata yönelme sürecinin ilerlemesine kadar seren önemli bir eserdir. Renklerin sadeleştirilmesi ve biçimlerin geometrik formlara dönüştürülmesi, sanatçının ilerleyen yıllarda ulaşacağı soyutluğun habercisi niteliktedir.
Daha fazlası için tıklayınız.
Kaynak: NTV
